5 ¹ Wspomnij, Panie, na to, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie. ² Dziedziczny nasz dział przypadł obcym, cudzoziemcom - nasze domostwa. ³ Sieroty, nie mamy już ojca, a matki nasze jak wdowy. ⁴ Własną wodę za srebro pijemy, za własne drzewo płacimy*. ⁵ Pędzą nas z jarzmem na szyi, ustajemy, a nie ma wytchnienia. ⁶ Do Egiptu wyciągaliśmy ręce, i do Asyrii, by nasycić się chlebem*. ⁷ Przodkowie nasi zgrzeszyli - ich nie ma, a my dźwigamy ich grzechy. ⁸ Słudzy panują nad nami, nikt nas nie ocala z ich ręki. ⁹ Życiem za chleb płacimy wobec [groźby] miecza w pustyni*. ¹⁰ Jak piec nasza skóra gorąca od straszliwego głodu*. ¹¹ Na Syjonie hańbiono kobiety, a dziewice po miastach Judy. ¹² Rękami [wrogów] wieszani książęta, nie było względów dla starszych. ¹³ Młodzieńcy młyn obracali*, chwiali się chłopcy pod drewnem. ¹⁴ Starsi porzucili bramę, młodzieńcy - swe pieśni. ¹⁵ Znikła z serc naszych radość, w żałobę przeszły nam tańce. ¹⁶ Diadem spadł z naszej głowy, biada nam, bośmy zgrzeszyli. ¹⁷ Stąd nasze serca chorują i oczy nasze zaćmione. ¹⁸ że góra Syjonu - pustkowiem, że po niej krążą szakale*. ¹⁹ Lecz Ty, o Panie, Ty trwasz na wieki, Twój tron - poprzez pokolenia. ²⁰ Czemu chcesz o nas zapomnieć na zawsze, po wszystkie dni nas opuścić? ²¹ Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy*. Dni nasze zamień na dawne! ²² Czyżbyś nas całkiem odtrącił? Czy tak bardzo na nas się gniewasz?